پر از شمیم بهشت است منبرت صادق
به برکت نفحات معطرت صادق
چهار هزار حکیم و فقیه و دانشمند
رهین مکتب اندیشه گسترت صادق
و دیده ایم به وقت جهاد اندیشه
هزار مرتبه ما فتح خیبرت صادق

سر آسمانهای اعلا، به زیر قدمهای صادق
دل غصه دار محبین، بسوزد ز غمهای صادق
فدای امام غریبی، که شد کشته ی زهر کینه
ز داغ عزیزی پیمبر، شده محشری در مدینه

جانم به فدای تو، ای یوسف پیغمبر
ای ذرّیه ی زهرا، آیات خوش ِ کوثر
ای نور حقایق، بر هر دل عاشق
ای جلوه ی رحمت، یا حضرت صادق

سلام من به بقیع و به تربت صادق
سلام من به مدینه به غربت صادق
سلام من به مدینه به آستان بقیع
سلام من به بقیع و کبوتران بقیع
سلام من به مزار معطّر صادق
که مثل ماه درخشد به آسمان بقیع

ای ششم پیشوای اهل ولا
خلق را رهبری به دین هدی
پای تا سر خدانمایی تو
هم ز سر تا بپای صدق و صفا
زهر منصور زد شرر به دلت
آب شد پیکرت ز زهر جفا
خون شد از داغ تو دل شیعه
عالم از ماتم تو غرق عزا

پر شرر شد از عزا هر دل عاشق
خون بگرید آسمان در غم صادق
کشته ی زهر جفا، ای عزیز مصطفی
صادق آل عبا

غربتش چون شمع آبم می‌کند
صحن ویرانش خرابم می‌کند

السلام و علیک یا صادق الائمه (ع)

جان عاشقان و شیفتگان تو،
در آتشی از ماتم می‏سوزد و شراره‏اش دنیا را می‏سوزاند.
هق‏هق گریه، رخصت تسلیت‏گویی نمی‏دهد و طاقت شانه ‏ها را می‏گیرد.
غم جانکاه تو را بر دل مجروح عاشقان تسلیت می‏گوییم.

مردی غروب کرد وقتی افق شکست
خورشید دیگری جای پدر نشست
او یک امام بود هرچند بی قیام
اویک رسول بود جبریل شاهد است

دلِ شب بود که دشمن به سرایم آمد
برد از خانه برون وقت نماز سحرم
سال‌ها داغ بنی‌فاطمه را می‌دیدم
کس ندانست که یک عمر چه آمد به سرم

عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است
خون جگر به دیده آل پیمبر است
شهر مدینه گشته عزا خانه وجود
رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است
شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

قامت خمیده،تن شده مانند شمع آب
این شاهد جنایت منصور کافر است
بر او بریز اشک که این گریه نزد حق
با گریه بر حسین ثوابش برابر است

جسمی که آب شدا زجفا زیر خاک رفت
در قلب آب و خاک از این داغ آذر است
خواهی اگر که بوسه زنی بر مزار او
قبرش کنار تربت زهرای اطهر است

استاد کل هستى با جسم خسته
رفته از این جهان با دل شکسته
دردا که کشته منصور مولاى ما را
فرزند زهرا و حجت خدا را

داغ صادق شرر سینه ام افروخته کرد
جگری سوخته یاد از جگر سوخته کرد
جگری سوخته کز داغ بر افروخته بود
باز هم از اثر زهر جفا سوخته بود

منصور، شاد گشت ز قتل خدیو دین
امّا به خُلد، غمزده زهراى اطهرست
او گرچه کشت خسرو دین را ولى به دهر
نامش به ننگ تا به ابد ثبت دفترست
شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

آخر ز زهر منصور، مولا فدا شد
اعضاى او چو قرآن، از هم جدا شد
تا بوت او به دوش اهل مدینه
زهرا زند از این غم بر سر و سینه

شد رئیس مذهب ما از جفا خونین جگر
این مصیبت کرده دلخون مردم آگاه را
آن که با خون جگر بر شیعیان هموار کرد
در خط سرخ ولایت تا قیامت راه را
شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

به جرم پاسداری از حریم عترت و قرآن
رئیس مذهب و الگوی عدل وداد را کشتند
به جای اشک و خون دل ببار ای آسمان زین غم
که نور دیدگان سید امجاد را کشتند

در این شب ها بود روشن مزار بى رواق او
که باشد اشک مهدى چلچراغ حضرت صادق
خزان هرگز نمى گردد بهار دانش و بینش
از آن گل ها که بشکفته به باغ حضرت صادق