ز افق نور دیگرى پیداست، جلوه هاى منورى پیداست
شادى بر هر که بنگرى پیداست، شهد جان را چه شکرى پیداست
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
0 | 92 | mohsen |
![]() |
0 | 111 | mohsen |
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
0 | 92 | mohsen |
![]() |
0 | 111 | mohsen |
ز افق نور دیگرى پیداست، جلوه هاى منورى پیداست
شادى بر هر که بنگرى پیداست، شهد جان را چه شکرى پیداست
آفت دلها غم است بر درگه معصومه ام
حرمت من حرمت عز و جلال فاطمه
یارب ازغمها مرا برهان هم از افسردگى
عفوکن مارا به قلب پر ملال فاطمه
ای دختر عقل و خواهر دیـن، وى گوهر درج عز و تمکین
عصمت شده پاى بند مویـت، اى علم و عمل مقیم کویت
اى میوه شاخسار توحیـد، همشیره ماه و دخت خورشید
وى گوهر تاج آدمیت، فرخنده نگین خاتمیت
فاطمه اخت الرضا، سلطان دین، روحى فداه
خاک درگاه تو از عرش علا اعلاستى
ملجا اهل زمان و شافع یوم المعاد
خواهر سلطان دین و ثانى زهراستى
حضرت ناطق بحق صادق چنین فرموده است
درجزاى زائر او جنت الماواستى
اى مهین بانوى کاخ عصمت، اى مایه وجود
اى که خاک درگهت رشک دم عیساستى
یا رب این خلد برین یا جنه الماواستى
یا همایون بارگاه بضعه موساستى
این مهین بانو که در برج شرافت اخترى است
نسل پاک و زاده انسیه الحوراستى
چه جاى آن که نباشد محب معصومه
که او به چرخ ولا اختر درخشانست
به خاک پاى تو اى بنت موسى جعفر
که توتیاى ضیابخش اهل عرفانست
ولاى حضرت معصومه راحت جانست
به چشم مردم آگاه روح ایمانست
کسى به دعوى ایمان خود بود صادق
که پیرو نبى و تابع امامان است
از آسمان وجود تو بر ما نزول کرد
تا کوثر دوباره قرآن ما شدی
منت گذاشت بر سر ما ناز مقدمت
وقتی که آمدی تو و مهمان ما شدی
با هر قدم به سینه ما جا گرفته ای
یعنی تو صاحب دل ما جان ما شدی
بانی خیر و برکت این خطه گشته ای
وقتی نسیم سبز بیابان ما شدی
خاک بهشت بهر قدمگاه تو کم است
آغوش نجمه بود سرای رسیدنت
قلب برادرت ز تب شوق آب شد
در التهاب ثانیه های رسیدنت
در چشم خویش ذوق خدا را نگاه کن
گل خنده امام رضا را نگاه کن
از آن زمان که خواهر سلطان ما شدی
بانو ، شما ملکه ایران ما شدی
این بار حق به دامن موسی عطا نمود
آن کوثری که بال ملک گاهواره داشت
این سیب سرخ سیب بهشت پیمبر است
این دختر یگانه موسی بن جعفر است
آن شب زمین هوای بهشتی دوباره داشت
آغوش آسمان به بغل ماهپاره داشت
چشمان ابر روی زمین را گرفته بود
هر قطره با خودش سبدی پرستاره داشت
عمه اطهر امام جواد، خواهر طاهر امام رضاست
رحمت کردگار بر حرمش، دائما نازل از طریق سماست
شهر قم آشیان آل عباست، حرم دختر ولى خداست
جلوه گاه تجلى حق است، اشرف از طور وادى سیناست
عصمت به پای عصمت تو سجده می کند
معصومه ای و عصمت کبرای دیگری
ای زینبی که عالمه بی معلمی
زین رو کنی به شهر خودت علم پروری
ای آینه ی تقوی وی شاخه گل طوبی
هستی ز تو شد زیبا یا حضرت معصومه
از جود و سخای تو از لطف و عطای تو
قم گشته بسی احیا یا حضرت معصومه
تعداد صفحات : 2