در ستاره بارانِ میلادت میان احساس من
تا حضور تو حُبابی است از جنس هیچ
از دستان من تا لمس نگاه تو آسمانی است به بلندای عشق
جشن میلادت را به پرواز می روم
دراین خانگی ترین آسمانِ بی انتها
آسمانی که نه برای من، نه برای تو،
که تنها برای ” ما ” آبی ست . .!